bu başlığa hayatı hakkında kim ne yazarsa

okuyacam.

isteyen okur.

o kadar şanslı bi nesilimki hem 90ları hem teknolojiyi yaşadım. misket taso sporcu kağıdı mahalle maçları anılarımı oluşturuyor.
ilkokuldan önce sessiz bi çocukmuşum. iğne yapsalar ses çıkarmazmışım.ne verseler yermişim.6 yaşıma kadar biberon kullanmışım.
ilkoulda derslerim dehşetti. karnede 4 görsem üzülürdüm.
ortaokulda ise bilirsiniz nerde sivri çocuk asi çocuk varsa onlar popüler olur. bende onlardan sonra akıllı çocuk olarak popülerdim. dersler desen dönemde en fazla 1 yada 2 tane 4 vardı.
lise. lisede karakterin oluşumunu yaşadım. yeni ortamlara girince pek öne çıkmak istemem.1 sene boyunca pek öne çıkmadaım. hatta öyleki sayısal bölümünü seçtiğimde yan sınıfla birleştiğimizde sen yeni mi geldin okula diyenler oldu.(süper lise)derslerde düşmeye başladı yavaş yavaş teşekkürler geldi ardından.
lise bitti. ailemiz zengin değil bende çalışmam gerektiğini düşündüm. mermercilik yaptım 2 yaz dönemi. bimde kasyerlik yaptım 2 ay şehirler arası otobüslerde hostluk mcdonaldsta çalıştım şuan günlük hasılatı 500000 tl(sadece benim çalıştığım şubenin) olan dünyaca ünlü bi firmada çalışıyorum.
üniversitede yine sessiz sakin. asla ön planda olmaktan hoşlanmam. bu sene 4 üm.
yufka gibi yüreğim vardım ama belli etmem. hatta öyleki ne kadar acımasız canisin diyenler var. çok sertmişim ama iyi kalpliymişim. çoğu kız beni babasına benzetiyor. bi çok kızdan duydum bunu. kimse bilmez ama duygusalım. ölümler çok etkiler beni. şuana kadar hiç çok yakın tanıdığım ölmedi. yaşamadım o büyük acıyı. eminim kendimi toparlamam çok uzun sürer.

bunları neden yazdım bilmiyorum ama yazasım geldi.