kurulunda anlatayım hakiki orospu çocukları

cuma birden durumu algılayamıyor. o kadar sigara içmiş. geç algılıyor. "vay seni hemşeri diye evime alan kafamı gibeyim. sen ne büyük bir huur çocuğuymuşsun lan. seviyorum diyorum ulan sana anlıyo musun seviyorum diyorum. sen gibeyim diyosun. doğrarım seni abi" diyo bana. "lan sus giberim tahtanı şimdi senin cuma. bana fevri çıkış yapma ananla raks ederim. çaktırmadan sizin eve bakire gönderirim o arada" diyorum. bu hemen çıkış yapan bünyesini toparlıyor... "oğlum anlıyorum seviyorsun ama ööyle bıdı bıdı anlatma. öyle her yerde herkese resmini gösterme. bırak. içinde yaşa sevdanı. hem seviyorsan, git konuşsana oğlum kızla" diyorum. "tamam abi. ben kapadım artık o defteri. sen benim gözümün önündeki perdeyi kaldırdın. ben takılmış kalmışım. bundan sonra hayatımda kılodya diye bir fahişe yok abi" deyip sarılıp ağlamaya başlıyor. ben de ona sarılıyorum. sırtına vura vura telkin etmeye çalışıyorum.