beni iki kez aldatan sevgilimi anlatıyorum

gibişimiz bitmişti. yağmur durmuştu. artık eve gitmesi gerekiyordu kızın zaten yeterince geç kalmıştı. ailesi bir çok kez aramıştı cevap vermemişti meraklanmışlardı. tabiki meraklanacaklar amk benimle sokakta gibişti. artık benim kadınım olmuştu. ama ben bunun mutluluğunu yaşayamadan kötü şeyler yaşanmaya başlamıştı bile. 2. ay yaptığımız bu ciksin üstünden bir ay geçmişti. dediğim gibi aslında yolunu açmamalıymışım istediği de buymuş. 3. ayımıza girerken kız benden uzaklaşmaya başladı. daha az konuşur daha az buluşur olmuştuk. 1 hafta kadar böyle soğuk davrandı. artık dayanamıyordum. neden böyle davrandığını sorduğumda cevap alamıyordum. buluşmak istediğimde reddediliyordum. ama neler olduğunu öğrenmeliydim deli gibi aşıktım. dayanamayıp uzun bir mesaj yazdım. ağladığımı söyledim onsuzluğa dayanamadığımı anlattım. bunun üzerine beni haketmediğini benim daha iyilerine layık olduğumu söyledi. korku sarmıştı her yanımı sonu nereye gidecekti? ısrar ettim söylemesi konusunda. en sonunda ağzından baklayı çıkardı. başka biriyle konuştuğunu birlikte olduğunu anlattı. hemde hiç utanmadan söyledi herşeyi bir bir anlattı. dünya başıma yıkılmıştı sanki ölecektim. böyle bir şeye katlanamadım ve ayrılalım dedim. kabul etmedi. neden dedim. beni sevdiğini söyledi. beni tercih ettiğini söyledi bana aşık olduğunu söyledi. inandım binler.. yinede bir süre konuşmayalım dedim. fakat bu mesajı attığım an pişman olmuştum. 1 saat kadar sonra çok pişmanım bunu istememeliydim dedim. gerçekten çok kötü olmuştum bir saat bile onsuzluğa dayanamamıştım. ayrıca bunu yaptığım için tekrar beni aldattığı çocuğun kollarına döneceğinden korkuyordum. ama bu olmadan barıştık. işte ilk aldatılışım böyle oldu. ilk affedişim bu oldu. (beyler eğer bir ders çıkarmak istiyorsanız sizi aldatanı sakın affetmeyin.)
edit: evet panpalarım hikayeyi yarıladık diye biliriz. toplaşma olunca 2. bölüme geçecem.