özet geçicem belki 3 kişi bile görmez

soğuktu o zamanlar tabi hava, bi de dersaneden akşam çıkıyoruz zaten iyice beter, bi de bunun minicik elleri, kendisi bi üşür ki zaten.. uykusu da geliyodu hep. bi gün yine dönerken dedim bak omzum tam uyumalıktır haberin olsun diye, hııı tamam filan dedi geçiştirdi, üşümüştü de bu arada. Üşüdün sen yaa dur koluna gireyim ısın biraz dedim, minibüsteyiz bu arada, girdim zorla biraz, bunun da üstünde http://image5.sahibinden..../42/37/21/4423721_mai.jpg şöyle montların kollularından vardı işte, kabarık kabarık, çıkartamadı kolunu tek hamlede, ben de biraz bastırınca pes etti. sokuldum biraz daha ama nasıl üşümüş o montun içinde bi de, neyse bayağı bi ısıtmışım bunu kendi söyledi ben gittikten sonra. daha sonra bu kola girmeler daha sonra "uuu ellerin amma soğukmuş senin yaa" ile devam etti, minik minik zaten elleri avucuma alıyodum tabi bu hemen "yok ben alayım en iyisi o elimi ordan, dur bi saniye istemiyorum boşver" filan diyodu ama banane, üşümüştü, benim ellerim de sıcaktır hep, bahanem hazır, bırakmak olur mu? daha sonra (her daha sonrada en az 5-6 birlikte eve dönme gerçekleşiyo, bu arada çarşamba rutini işini de bozmuştum, haftanın 4 günü birlikte dönüyoduk) parmaklarını hafiften okşamaya başlamıştım, bu sıralar tek buluşmalarımız eve dönerken işte. bi gün sokağa kadar bıraktım yine, tam gidicem yine, bi sarıldı ama hiç, hiç, hiç beklemiyodum, üstünde yine o hava dolu montu vardı, yüzümü saçlarına gömdüm direk, en sevdiğim üç şey bi aradaydı, hayatımın en mutlu anlarından.

kar
o
saçları