tanrının imkanları elimde olsaydı

yaw panpa yazdıklarımı bi oku öyle cevap yaz...

bak şimdi önce nefs kavramın da anlaşalım. insanoğluna yaşama ve varolma hissi veren duyguya nefs denir. maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisine göre bu varolma en temel ihtiyaçların tatminiyle başlar (yemek yeme, uyuma, cinsellik) orta seviye ihtiyaçların tatmini ile devam eder (kariyer, toplumsal saygı, güç... ) en son kendini gerçekleştirme basamağıyla son bulur...

yani nefsi olmayan insan bu en temelden en son noktaya kadar olan ihtiyaçları hissetmediği için bunları tatmin etmek amacıyla harekete geçmez. verdiğin örneklerde karnını doyurmak isteyen bebeğin ağlaması nefsi ona varolması için verdiği içgüdüsel emirler sayesindedir. evini boyamak isteyen adam temiz ve kendine yakışan bir evde yaşayabilmek için yine nefsin verdiği içgüdüsel emirlerle bu eyleme girişir. tarlasını sulamak isteyen çiftçi beslenmek ve soyundan gelen ailesini besleyerek varolmak amacıyla tarlasına su getirmeyi amaçlar...

insanları eyleme sürükleyen nefsleri yani varolma isteğidir. nefsi ve varolmaya dair olan hırsı insandan alıp çıkarırsan kimse eyleme girişmez kendini ya da yaşdıbını devam ettirmeyi önemsemez bir kenara çekilip öylece oturur. o zaman kendi halinden oturan adamlara kim nasıl yardım edebilir. adamlar yardım istemiyor ki. kaldı ki yardım etmek de nefs sayesindedir. 'ben iyi bir insanım' diyerek varlığını anlamlandırarak yaşamasının önemli ve devam etmesi gereken bişi olduğunu kendine inandırma gereği duyan insan yardım eder. bu hisse ihtiyaç duyan insan bunun tam tersiyle karşılaşırsa yani yanlışlıkla birini öldürüp 'ben kötüyüm' hissi duyarsa bu onu intihara kadar sürükleyebilir...

sonuçta insanoğlunun dinamizmi nefs iledir. o olmadan olmazzz...