bu benim gerçek hayat hikayem capsli

o gece biraz pmyo giriş kitabına baktım
benden 2 saat kadar sonra o da eve varmıştı.
arkadaşına ugramış mahallede.
mesaj attı.
ertesi gün annesinin telefonunu alacagını söyledi.
o zaman gece de onda kalacaktı.
hat kendisinin di zaten.
_sabah gelmeye yakın haberdar et
dedim.
uyuduk.
sabah 8 gibi uyandım.
heyecanlıydım telefona baktım birazdan uyanıp çıkması gerekiyordu.
mesaj atacaktım vazgeçtim.
bakalım işine ne kadar sadıktı.
atmadı.
9 oldu. atmadı.
herhalde gelmeye yakın atacaktı.
9 buçukta hazırlanmış elimde telefon bekliyordum.
hayda. ne mesaj avrdı ne bişey.
özelden çağrı attım annesine.
kapalıydı. demek telefon ondaydı.
10 oldu.
yarım saat daha geçti.
çıldırıyordum öfkeliydim.
mesaj geldi.
_hayatım yeni açtım gözümü geliyorum
yazmış. ölür müsün öldürür müsün. adamlar yer kavgası yaparken gözümüzün önünde kaç yıllık arkadaşlarıyla bize yer vermişlerdi.
yaptığımıza bak!
_kurmadın mı alarmı?
dedim direk.
_gelince konuşalım prensesim çok özür dilerim kahvaltı bile yapmadan çıkıyorum affet
yazdı.
daha da sinir oldum.
neden bilmiyorum.
iyi yazdımç göndermedim sildim.
gelince inadına yarım saatte ben beklettim.
1 buçuğu geçiyordu eminönüne vardığımızda.
tüm yol boyu kavga ettik.
daha doğrusu ben tek ettim.
o sustu. ne adam olmayacak olması kaldı ne yalancılığı.
_polis geç geldiniz?
bu da kimdi?
sesin olduğu yere döndük dün veda ettiklerimizden biriydi. sakallı bir abiydi.
_öyle oldu bugün
dedi kuaför. e benim eşekliğim yüzünden diyecek değilya.
ben somurtuyordum.
_polis hanım vazgeçti galiba
dedi sakallı.
_yok hava sıcak ya
dedim.
bunu dememle kuaförün sucuya yönelmesi bir oldu.
buna da sinir oldum daha siftah yoktu.
siftah yapacak telefonunda olmadığını gördüm başımı dünkü tezgaha cevirdiğimde.