bu da benim hikayem amk

dışarı çıktık.
onun fikriydi.
bir tur atalım. belki görürüz amk çocuklarını dedi.
benim canıma minnet.
geziyoruz.
kimseyi göremedik şansıma.
zaten 1-2 tanesini hatırlıyorum.
onlarda çıkmadı.
derken tam geri dönerken:

- bu o. amk çocuğunun birisi bu.
- emin misin?
- evet eminim. hadi gidelim kafasını patlatalım.

intikamımı almak istiyordum. yanlış anlaşılma olmasın. mert'e güvenipte kimseye daldığım yoktu
yanında yerli biri olduğunda kimse kolay kolay ayıramazdı yerlinin dövülmesini.

- bi sn bekle. bu adam senin bildiğin gibi biri değil.
- nası yani ya? olm herif çınarcıklı da dövemeyiz mi demek istiyorsun?
- olm herif karpuzdereli. benim uzanabileceğim yerde değil.
- nası yani ben yediğim sopayla mı kaldım? olm sen mert'sin lan. gibemiceğin adam yok bu amk köyünde?
- benim gibemiceklerim var olm. benimde gibemiceklerim var.

adam al pacino beyler.

hayat, seni zor durumdan kurtarıcağına inandığın birinden zınk diye ümidini kestirip, tekrar onun kölesi yapandır.

üzülmüştüm.
nasıl olurda kudreti yetmez diyordum.
gözümle gördüğüm binlerce sopası vardı bu adamın.
görmediklerim ise korkuyla anlatılırdı.
ama bu adam bunu diyorsa eğer, mutlaka bir bildiği de vardı amk.