1. 151.
    0
    ÖLÜME YAKIN

    Akşam üstüne doğru, kış vakti;
    Bir hasta odasının penceresinde;
    Yalnız bende değil yalnızlık hâli;
    Deniz de karanlık, gökyüzü de;
    Bir acaip, kuşların hâli.

    Bakma fakirmişim, kimsesizmişim,
    —Akşam üstüne doğru, kış vakti—
    Benim de sevdalar geçti başımdan.
    Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
    Zamanla anlıyor insan dünyayı.

    Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
    Ne ettik, ne gördük şu fâni dünyada
    Kötülükten gayri?

    Ölünce kirlerimizden temizlenir,
    Ölünce biz de iyi adam oluruz;
    Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
    Hepsini unuturuz.

    Orhan VELi
    ···
   tümünü göster