bu benim gerçek hayat hikayem capsli

o gün direk evlere dağıldık.
suçumuz yoktu aslında ama çok utanıyorduk özellikle ben.
hadi o yeni elemandı ama ben günlerce özel muamele görmüştüm.
güvenilmiştim.
iş bulmamız lazımdı ailesinin borcu vardı ve ben onu asla
tek işe sokmazdım.
paronayaktım.
kendi mesleğini yapebilirdi etilerde referansı vardı
daha önce de etilerde leventte çalışmış
kuaförlüğün okulunu da okumuş kalfa diplomasını almasına
son uygulama sınavı kalmıştı.
sokmadım sınava.
teklif bile edemeden olmaz o iş dedim.
ya ben ya kuaförlük.
seçim hakkı tanımamıştım.
taksim e çıktık ertesi günü iş bulmaya.
şirin diye bir yer var ufak şal hediyelik eşya satılmakta.
eleman arıyormuş.
ya ikimiz ya hiç birimiz dedik.
efendi çocuklara beziyorsunuz dediler aldılar.
ha bide nişanlıyız dememiz de
işe yaradı sanırım.