beyler yarrak gibi hikayemi anlatıyorum

“ne söyliyim” dedi. “benden öyle bişey iste ki sana aşık olduğumu ispatlayayım” dedim.
“inanıyorum zaten, ama madem o kadar seviyordun bunca zaman niye içinde tuttun niye söylemedin de ben giderken söylüyosun” dedi. “seni kaybetmekten korktum ters tepki vermenden korktum” dedim. Harbiden de böyleydi panpalar. Ben içinde yıktım duvarlarımı kendimi yıktım. Anladım meseleyi ama kız gidiyo amk…

Ben buna ısrar etmiyorum net bi cevap vermesi için. işin aslı cevaptan da korkuyorum. Şöyle düşünüyorum: olmazsa yıkılırım hem belki görüşemeyiz, hayatımda en iyi anlaştığım oturup sohbet edebildiğim her derdimi açabildiğim insanı kaybederim. Olursa ve yürümezse kötü ayrılırsak yine kaybederim ve yürümemesi ciddi bi ihtimaldir her ilişkide.