amerikan ordusunda görevliyim

neyse dediğim gibi vurulmuştum işte arkadaşımın öldüğünü başaramadığını duydum üzüldüm ama daha önümde bir sürü şey olduğu için dik durmak zorundaydım bu yüzden üzüldüğümü hep içime atardım dışımda sert görünümlü bi adamdım neyse bu yaşadıklarımdan ötürü pgibolojik olarak çok etkilenmiştim ve amerikan ordusununda bu şekildeki askerler için düzenlediği seanslar oluyor genellikle pgibologlar eşliğinde oluyordu ama ben milletin ortasında bulunduğum durumu üzüntümü belli etmemek için hiçbirşey anlatmazdım sadece anlatanları dinler dahada üzülürdüm , sonra iyileştim falan işte ama vucut olarak iyileştim akıl olarak pgibolojik sıkıntılarım devam ediyordu geceleri ateşler içinde uyandığım oluyordu falan zordu durumum yani bu böyle olmuyacak dedim bir pgibologa görünmeliydim ama milletin içinde olmazdı yani yalnız olmalıydım daha milletin önünde ağlamaklı gözler ile anlatırsam karizmam ve saygınlığım yerlerde olurdu.