amerikan ordusunda görevliyim

neyse diğer binada timi konuşlandırdıktan sonra askerlerin yüzüne bakıyorum yüzlerindeki korku ,öfke vsvs bilimimum bütün duygular mevcut bi yandan ailesini düşünen falan onları yarı yolda bırakamazdım ve biran önce bişey düşünmeliydim yoksa ya hepimiz ölecektik yada kaçıp görevi başarısız bir şekilde utanç içinde dönecektik eve , karşımızdakilerin amatör olmadığını çetin çeviz olduklarını anlamıştım ama c4 işi ile hata yapmışlardı nadirde olsa şansımızın yardımı ile bu hatayı değerlendirmemiz gerekti ölmediğimizi anlarlarsa bizi yeniden aramaya başlıyacaklardı ve yavaş yavaş binanın enkazına doğru yaklaşıyorlardı ölüleri kontrol etmek için ama içerde olmadığımızı hiçbiri bilmiyordu arkadan çıktığımız için haberleri yoktu , bu sırada ya kaçacaktık yada kalıp savaçaktık çünkü dururpta kaçmazsak yada savaşmazsak ölecektik eğer kaçarsan utanç içinde yaşıyacaktık ama kalıp savaşırsakda başımız dik bi şekilde dönecektik evimize herkezi topladım ve gitmek istiyen varsa arkasına bile bakmasın kaçıp canını kurtarsın dedim çok iyi hatırlıyorum aralarından bir kaçı gidecek gibi oldu birbirlerine baktılar ama birazda sürü pgibolojisi yardımı ile bir arada kalmaya karar verdik çünkü bir arada olmazsak zayıf düşerdik terörist diyorum yine karşıdaki adamlara çeçen terör örgütüne üyeler çünkü , neyse bunlar binaya yaklaşmadan askerlere son birkez bakıp " uyarmak yok çünkü niyetlerini belli ettiler hiçbiri buradan canlı çıkmamısı istemiyorlar , bu yüzden saldırı pozisyonuna geçiyoruz" dedim.