bu benim gerçek hayat hikayem capsli

aileme kırgınlığımı biliyordu.
öfkeme defalarca şahit olmuştu.
yapma derdi. ataya saygı önemliydi onda.
çerkezdi.
beni sakinleştirebilen tek insandı.
sesimden çekinmeyip yanında avazım çıktığı kadar şarkı söyleyebildiğim tek insandı.
gereksiz hayallere yer verip beni umutlandırmayan.
ilk başta memnundum bu huyundan sonra ise...

• **

melemeni yapmıştı. içeri beni çağırmaya geldiğinde bağıra bağıra şarkı söylüyordum.
hadi gel dedi. elini tuttum
_oynayalım
dedim.
şeytan mı dürtüyordu ben oynamayı sevmezdim ki.
emre altug - kapış kapış
aşk çalmaya başladı.
gülümsedi
_hadi bir kaza çıkacak yemeğe gidelim!
anında kafamda bir sürü fikir plan doşaltı.
test edip sonunu görmek?
küfür edip gitmek?
yemeğe gitmek?
susmak?
şarkıya devam?

_bişey olmaz
dedim gülerek.
sen bilirsin dedin beni koltuğa fırlattı.
gülmeye devam ederek
-AMan sanki bişey yapacaksın
dedim.
_görürsün seni
ellerimikollarımı tutuyordu kıpırdayamadım.
_bırak
dedim gene gülerek.
_oldu sonra alay et
dedi.
gene gülerek
_bırak ciddiyim dedim.
meğer gülüyormuşum.
e evet dedin ya demeyin o an bana gülmüyorum ciddiyim gibi geliyordu.
korkudanmış.
bir iki dakika çırpındıktan sonra yüzüne baktığımda şok oldum
daha doğrusu onun şok olduğunu gördüm.
beni bıraktı
_ağlıyorsun
dedi titreyerek.
ağlarım tabii bırakmıyordun ki yalvarmama ragmen.
yani gülerek yalvarmak benim modamdı sanırım.
iç dünyamla dışım tezatlaşmıştı.
kalktı.
ben yıkıldığını görünce üstüne gitmek istedim.
_ben gidiyorum allah seni kahretsin
triplerine girdim.
o da yıkılmış sevdiği tarafından coşkun olarak algılanmış erkek triplerine girince aşkımız çıkmaza girdi.
evden çıktık. yemeği de öylece bırakmıştık.
eve gidiyordum.
konuşmuyordum.
yolda bir park çekti özür konuşmaları yaptı.
aslında inanmıştım ama nefsim bu kadar kolay olmamalı diyordu.
3 aydır gögsüne sığındığım adam o gün benim için zayıf birine dönüşmüştü.
ağladığını görmüştüm sonuçta.
ah nefsim..

gün sonunda ben yarı kırgın ve erkenden evimdeydim.
gelen mesajlar aramalar özürler nefsimi daha da körüklüyordu.
unutmuştum daha önce ki ilişkimde ne çok hırpalandığımı.
hala atmacaya yanıyordum için için.
insandım sonuçta.
circassianı hayal bile edemezken böylesine benim olunca
aklımda fikrimde geçmişe dönmüştü.

• **
lise 3 bitmiş temmuza gelmiştik.
atmaca gideli bir yıl olmuştu.

bir gün çalan telefon izmirlinin istanbula geldiğini bildirdi.
kimsesi yoktu burda sbebi bendim.
circassiana ev olayında kırgındım bahane edip gittim.
yani ona sunmadım bahanemi vicdanıma sundum.
ama inanın ne dokundum ne hoş söz ettim.
hayatımda olan biteni kısaca /hafifleterek özetledim.
önce inanmadı. atmaca konuştugunda da kuzenim falan sanmış.
günlük tutmuş askerde benim içi,
şiirler yazmış getirdi.
iyiymiş dedim çantama attım.
ağladı. gitti.