abimin konusmalarını ele gecirdim

romeo yazmış :

07.02.2009 tarihinde saat 00:33 sularında göndermiş;

yaşamıyorum ama hayattayım... ve o kadar güçlü ki isteğim... ölmemekten ölüyorum! jean christophe grange'in şeytan yemini romanında geçiyo bu söz , şu an ki durumumu anlatmak için seçebileceğim doğru sözler bunlar olsa gerek.

dört sene adam olmak için uğraştık üniversite denen kültür, özgürlük merkezinde. şimdi bakıyorum hayatıma elimde hiç bişey yok boşa harcanmış dört sene adam olamamış bi insandan başka hiç bişeye sahip değilim. haala ailesiyle birlikte yaşamak zorunda kalan, kendisine göre tam olarak bir birey olarak yaşayamayan bi insan yazıyo bunları sana. bunu düzeltecek tek şey var benim için o da bi işe sahip olmak. işte en büyük sorun burda başlıyo. öğrencilik hayatıyla geçen bi yaşamdan sonra bambaşka bi dünyaya konuk oluyosun. alışık olmadığım, hoşlanmadığım ve belkide hiç bi zaman alışamayacağım bi dünya. hırs, para,yarış, sürekli daha iyi için savaşma, olduğundan farklı görünme ve üslerine yaranma dünyası, cvler,prezentble bi insan olma... okulum bu yaz bitti bu taktan dünyanın gerçekleriyle birlikte iş aramaya başladım sonuç: şu an için elde bişey yok. üstelik okuldan bi birlikteliğim de vardı kendi ayakları üzerinde duramayan bi insan portresi çizdiğim için bitti. ayrılık,işsizlik hepsi üst üste gelip öğrenciyken göremediğim bi dünyanın içinde yapayalnızım anlicağın.

şimdi kendimede şaşıyorum hiç tanımadığın bi insana en derindekilerini döküyosun falan diye ama yazdıklarından dolayı beni anlicağını düşünüyorum, etrafımdaki insanların beni bi türlü anlayamamalarından ve yarın ne olacağı belli olmaz gibi klagib cümlelerinden sıkıldığım bi anda okudum yazdıklarını, keşke mutlu olduğumuz şeyleri paylaşabilseydik .umarım okursun umarım sen de bişeyler yazarsın