0
istanbulda çokta gibimde dercesine, ses etmedi. 10 küsür gündür yoktum ya, her şey çok değişti sanki amk. artık döndüğüme göre tüm inkimamımı alıp, en büyük ben olabilirim, gibi düşünürcesine gözlerimi kısıp boğaza bakıyorum ve sigaradan assılıyordum. halbuki ne alınacak bir intikam nede görülecek bir hesabım var amk, gerçi yokuşdaki tekel bayiine bi 50 tl falan vardır belki. gelinceye kadar bir sürü hayal kurdum, gibişlerimi düşündüm, onlarda bu gibişleri düşünüyormu diye düşündüm, futbol düşündüm, gol falan attım. halı saha organizasyonu yapsada çocuklar gitsem istedim. o ara beşiktaşa geldik, taksi yokuşa girdi, kısa saçlı karıyla yolda nedense hiç konuşmadım, konuşmamam için bir neden olmamasına rağmen, konuşmam içinde bir neden yokmuş gibi hissettim. sokağın başında taksi durdu ben parayı uzattım, sagol dedi görüşürmüyüz dedi, konuşuruz dedim, telimi verdim. indim, bagajdan valizi aldım, yürümeye başladım. apartmanın önüne geldim, ağzımda sigara anahtar kapıyı açmıyor zaten, sigara dumanından gözüm yandı, gibicem diye kapıyı zorlarken tel çalmaya başladı oha amk bu saate kim arıyor dedim, sigara attım, kapıya son bir zorlama yaptım açılmadı, telefonu çıkarttım, benim müdür am hanım arıyor. açtım, nerdesin dedi, eve gittim dedim, tamam uyu akşam üstü konuşuruz dedi. ok dedim. anahtarı tekrar zorladım, kapı açılsın diye, tekrar tel çaldı, ne var amk diye düşündüm. bilmediğim bir numara, 0212 ile başlıyor, kim diye düşündüm, açtım teli kısa saçlı kız, zartdiye sen misin? dedi
