burda iğrenç şeyler yazıyoruz

hayal gücümüzün sınırını zorlayıcı sadist şeyler... başlıyorum:

bir çubuk düşünün kürdan gibi. Ama farklı bir çubuk. Bu çubuğun yanlarında küçük küçük kıllar gibi aşağı sarkan ileri ittirince kapanıyor geri ittirince şemsiye gibi açılıyor Şu: http://imgim.com/2zqv6nd.jpg

Demirden bir çubuk kenarındaki saçaklar da telden... iyice belirginleştiyse hayale geçelim

Şimdi bu çubuğu yavaş yavaş gibinizin deliğine sokuyorsunuz. sok sok biraz daha hop! Çubuğun sivri ucu yarak ile taşşağın birleşme yerinin gerisindeki sert kemik dokuya dayanınca bir acı hissediyorsun. refleks olarak hafif bi çektin ki o anda sanki gibinde kıyamet koptu ve cehennem gibine kuruldu. Bir ateş ve acı içerisinde çubuğu bırakıyorsun. gibin dimdik kalıyor öyle..çubuğun o kadar da esnek olmadığını anlıyorsun o anda.

Aklına çubuğun geri çekerken şemsiye gibi açıldığı geliyor ve kendine lanet ediyorsun. ufak ufak çekiyorsun gelmiyor sanki gibinin boşuğuna yapışmış onu da çekiyor. Bir inci yazarı olarak sen de tabii ki gibine muhtaçsın bu aklına geliyor. hiç kullanamayacaksan neye yarar ki o! Ekşici olsam daha iyi diyorsun kendi kendine.

Sonra kendine verdiğin gazla gibinin ucundan parlayan çubuğun uç kısmını baş ve işaret parmaklarınla kavradıktan sonra birden çekiyorsun ve çubuğa baktığın anda beynine kan gidemiyor..Neden? çünkü çubuk gibinin içiindeki dokuyu tutmuş bırakmamış, çubuğa yapışan doku kopmuş.

gibine bir bakıyorsun ki toprağa dönmüş ve ince bir şerit halinde kan sızıyor...