herşeyim beni bugün terk etti

bi anımızı anlatıcam.

doğum günüydü üsküdarda bi mekanda buluştuk. ben trafik yüzünden biraz geç kalmamdan dolayı onu beklettim. geldiğimde yüzü kıpkırmızıydı. belli ki bana beklettiğim için çok kızgındı. neyse yok şöyle yok böyle trafik vardı aşkım diyerek bi nebzede olsa dindirmeye çalıştım kızgınlığını. sonra gidip yemek yedik. çeşitli mekanlara girdik. doğumgününü kutladım. ama salak gibi hediyesini vermeyi unuttum.. neyse geç olmaya başlayınca bindik otobüslere. üzerinde bir hırka vardı. o mis kokulu hırka. sanki onun sıktığı parfümü beni büyülüyodu. kafamı omzuna koyduğumda o kokuyu içime çekmek için can atıyodum. sonra inmemize kısa bir süre kala " hırkanı alabilir miyim?" dedim. "peki aşkım" dedi.. yaklaşık 2 aydır. her gece onun hırkasıyla yatıp, uyanıyorum. üstündeki koku gitmesin diye her gece duş alıp, yatağımın çarşaflarını değiştiriyorum. sımsıkı sarılıp bir günü daha atlatıyodum. bu sabah hediyesi ve hırkasını görünce başladım hüzünlenmeye. bende buraya yazmak istedim. bazılarınız gibledi bazılarınız gerçekten yardım etmeye çalıştı. bazılarınızsa gerçekten onlar yaşamış gibi hissetti yardım eli uzattı. inboxım sabah boyunca durmadı.. şaka maka ama bugün tek dayanağım sizsiniz beyler. ne bir arkadaşım gelir şuan gel derdimi dinle desem . nede ailemden biri.. hepinizi çok seviyorum. teşekkürler