siz hiç evden kaçtınız mı lan

kadın çorbasını içti, bir sigara yaktı... sigarasını içerken siz kaç kardeşsiniz dedi... 3 dedim... sen misin en büyüğü... evet dedim... başka erkek var mı dedi... sadık var dedim... benim küçüğüm... 2'e geçti dedim... diğeri kız mı dedi... evet dedim... adı elif... güzel dedi... annen çalışıyor mu dedi... hayır, babam çalışıyor dedim... ne iş yapıyor baban... hademe dedim... hizmetli mi dedi... o ne dedim... okulda mı çalışıyor baban dedi... evet dedim... tam o sırada bizim otobüsün muavini kafeteryanın ortasında ağzında kürdanla istanbul yolcusu kalmasın dedi... kadın kalktı ben de kalktım... otobüse doğru yürüdük... kadın sigarasından son bir fırt alarak sigarayı attı... istersen sen yerime otur dedi... oradan sıkıldıysan yok dedim ben iyiyim böyle... peki dedi... otobüs hareket etti.. ben yine camdaydım... dışarıyı izliyordum... kadın kuyumcu... zengindir... anneme bilezik alırım... belki ben de zengin olurum... annem ne yapıyor acaba... telefon direkleri hızlıca geçiyor sayamıyorum... arabalar geldiğim yöne doğru gidiyor... biz gidiyoruz... kadın neden beni önemsiyor ki... küpe de alırım anama... hatta yollarım zarfın içinde... mektup yazarım koyarım içine... iyi kadın kendi verir zaten... annem sevinir... babam... babam kızmış mıdır... ne yapıyorlar acaba... muavin kolonya dağıtmaya başladı... birinci koltuk ikinci koltuk derken yine sıra bizde... kadının ellerine döktü , sıra bana geldi ben de ellerimi açtım ama dökmedi benim saçıma döktü... umursamadım... dışarıya bakmaya devam ediyordum... kuyumcu kadın... kötü kadın değildir... ama gavur... ben allahı seviyorum... iyi de adı meryem... belki süs diye takıyordur...

kadın kitabını çıkardı, hayatımı giben kadın yanı başımda kitap okuyordu... bense telefon direklerini sayıyordum...

kuyumcuydu kadın, zengindi...

keşke olmasaydı...