siz hiç evden kaçtınız mı lan

helaya girdim, hela da kalabalıktı... en kuytu bir helaya gidip çömeldim... düşünüyorum... şu zamana kadar en önemli kararlarımı hep helada vermişimdir... bu da öyle oldu... kaçsam nereye gideceğim ki... eve mi... babam beni eve almaz... alsa da canıma okur... annem de belki affetmez parasını çaldım... nereye gideyim... istanbul... güzel şehir... ya kadının dediği gibiyse... ya değilse... iyi kadın ama... bana iyi davranıyor... saçlarımı da okşadı... neden zarar versin ki.. neyim var da neyimi alsın... düşünüyorum... ve kararımı oracıkta veriyorum... kadınla gidiyorum...

heladan çıktım, elimi yüzümü yıkadım... aynada kendime bakıyorum... ben yokum orada... ilk defa kendimi aynada göremiyordum... aynadaki ben değildim... bu başkası... aynanın yanında çiviye asılı olan gri kağıtlardan bir kaç tane alıp yüzümü sildim... bir kaç tane daha kopardım... gri kağıtları koparınca kırmızı kağıtlar geldi aklıma... poğaçamı sardığım... kadın da sormştu... gizlice cebimen çıkarıp çöpe attım... kurtuldum ondan...

dışarı çıkacaktım ki iki helanın ortasında duran bir adam "hooop" diye bağırdı... önce bana bağırdığını anlamadım ama biri omuzuma dokununca bana seslendiğini anladım...

meğersem tuvalet paraylaymış... kulaklarıma inanamadım... 500 liraydı yanlış hatırlamıyorsam...

kadın beni bekliyordu... mecbur yanına gittim... beraber yürüdük... telefon kulübelerinin orada sıraya girdik...

girmez olsaydık(m)...