siz hiç evden kaçtınız mı lan

dolmuşta şoförün iki arkasındaki koltuğa oturdum, cam kenarıydı... çocuktum belki ama yüreğim yaşlanmış gibiydi... içimde tarifi imkansız bir acı vardı... şehrimden memleketimden uzaklaştıkça bu ağrı daha da dayanılmaz bir hal alıyordu... içim ağlıyordu ben ağlamak istemiyordum ve ağlamayacaktım da... zira kimse kaçtığımı anlamamalıydı... ağlamayacaktım... dışarı bakıyordum... evleri geri de bıraktıkça kendi evimiz aklıma geliyordu... sonra anam geliyordu aklıma... ya bir insan yorulmaz mı ya, bir insan hiç mi yorulmaz... ya da bir gün ah desin... demedi. hiç demedi... her sabaj hepimizden önce uyanır, çayı koyar kahvaltımızı hazırlardı ki en zoruyda kış mevsimleriydi... o soğuk havada daha erken kalkar gider sobayı yakardı... anam anam, güzel anam... camdan bakarken uyanmıştır şimdi diye de düşünüyordum ama ne yaptığını ya da şimdi ne halde olduğunu bilmiyordum merak da ediyordum... keşke bir not bıraksaymışım diye de düşündüm... iş işten geçmişti artık... anam üzülürdü de babam üzülmezdi, sevinirdi sanıyordum... sonra elif'i düşünüyordum... sadık'ı... aklımdan da üzülmeyin diyorum onlara, üzülmeyin... üzülme anam oğlun her şeyi güzel yapacak... elif de sadık da okuyacak... ben okutturacağım... hele bir yetişeyim istanbul'a sonra sizi de aldıracağım yanıma... ne hayaller kurdum ben o dolmuşta... kaç hayat yaşadım, kaç hayat yaşattırdım bir ben bilirim...

neyse fazla uzatmayayım nihayet şehir merkezine geldik, açtım ama umurumda değildi... hemen otogara gitmem gerekiyor... babam öğrenirse beni bulur diyordum... neyse dolmuşların durduğu yerden uzaklaşınca esnaflara otorgara nasıl gideceğimi sordum... bir minibüs söylediler ona bin zütürür seni dediler... neyse bindim... otogara gittim... saat 9 yaklaşıyordu... en erken 11 de vardı... tamam dedim ayırdım biletimi... paramı da verdim... hiç unutmam 40 bin liraydı bilet fiyatı...

istanbul için biletimi kesmiştim de istanbul için değildi o bilet ümitleri bitiren biletti... hayallerimi yıkan biletti... anamı, babamı kardeşlerimi benden alan biletti... beni benden eden biletti...

hem de kendi ellerimle kestiğim bilet...

hayatımı giben bilet...

hayatları giben bilet de olacaktı o bilet...