selam beyler ben adi gancık teröristim

yıllar önce bana 1 traktör, 2 katır, 3 dana verecekleri vaadiyle dağa çıktım. şimdi özgürlüğümü elimden aldılar. yerimizin tespit edilme korkusundan radyo dalgası gönderen cihazları bırak dildo kullanmama bile izin vermiyorlar. artık burada niçin bulunduğumu bilmiyorum. çatışmasa esnasında kendimi bir alzheimer hastası gibi, bazen de anahtarı çevirilerek kurulmuş oyuncak gibi hissediyorum. bazen geceleri halüsülasyonlar eşliğinde uyanıyorum. nerde olduğumu hatırlamak zaman alıyor. canını yaktığım insanlar için vicdan azabı duyamıyorum. dokunduğumu hissedemiyorum. kimi zaman kendi kendimi kızdırıyor, onunla uğraşıyorum. yalnız kaldığım her an yanıma gelip beni boğuyor ve gidiyor.

dün silahı ağzıma dayadım ve tetiği çekmek istedim. bunun bir kurtuluş olup olmadığını bilmiyorum. o an tetiği çekmeyi düşünürken aklıma yıllar önce küçük bir çocuk olup dedemle gece bahçede oturup yıldızları seyrederken bana söyledikleri aklıma geldi. ölümün bir başlangıç olduğunu söylemişti. bundan emin değilim. ölmekten çok korkuyorum. en az yaşamaktan korktuğum kadar. o kadar çaresiz o kadar acizim ki ne intahar edebiliyorum ne yaşamak istiyorum. önümüzdeki ilk çatışmada, çatışma alanının orta yerinde giderek ellerimi havaya kaldırıp karnımı 100 lerce mermi ile doldurmak istiyorum.

not: bu yazıdaki kişiler ve olaylar tamamen hayal ürünüdür.