hangi dine geçeyim kararsız

bu da devamı

muhafazid, cinsel ilişkilere ne kadar zaman ayırıyordu?

o dönem araplarında “şehvet”, “erkeklik gücü” en başta gelen bir özellikti. bunu gazali, ihyâu ulumiddin adlı ünlü kitabının “kitabu adabi’n nikâh” bölümünde uzun uzun anlatır. bir dolu örnek verir, ali’nin oğlu hasan’ın bir alışta “dört karı birden” aldığını, sonra çok geçmeden bunları boşayıp yenilerini aldığını, muhafazid’e bu torunu anlatıldığında muhafazid’in: “o, yaratılışta da huyda da bana benziyor!” dediğini, bu oğlanın, 200 kadar karı elden geçirdiğini anlatan bir hadise, muhafazid’in, “dünyanızdan bana üç şey sevdirildi” dedikten sonra bunlardan birinin de “kadın” oldugunu dile getiren bir başka hadisine ve daha nice hadislere, öykülere yer veriyor. (bkz: gazali ihya- u ulûmiddin arapça 28-29) gazalî, felâk suresinin (diyanet’in çevirisiyle:) “bastırdığı zaman karanlığın şerrinden de o’na sığınırım, de!” anlamı verilen 3. ayetine “ve sertleşip kalkmış olan zekerin (erkeklik organının) bu duruma geldiği zamanki bastırmasının şerrinden de tanrı ya sığınırım, de!” anldıbının verilebileceğini, bu anlamı ibn abbas’ın verdigini; ünlü gizemci cüneyd-i bağdadi’nin (ölm. 910.) “yemeye, içmeye ne denli gereksinim duyuyorsam, cinsel ilişkiye de o denli gereksinim duyuyorum!” dediğini aktarıyor ve verdiği örneklerle “insanın rahatlaması için şehvetinin gereğini yerine getirmesinin önemini” anlatmaya çalıştığını belirtiyor. (bkz: aynı kitap s 27)

muhafazid’in çok karı alışına, kadınlara yönelişine de bu açıdan bakmak gerçekçi bir yaklaşım olur. hadislere baktığımız zaman, muhafazid’in “cinsel ilişki”ye ayırdığı zamanın, şaşılacak boyutlarda olduğunu görüyoruz. işte bir hadis, en’es anlatıyor:

peygamber, 9 ya da 11 karısı varken, gecenin ya da gündüzün belli saatinde tümünü dolaşıyor ve hepsiyle cinsel ilişkide bulunuyordu.”

enes’e soruluyor: – “iyi ama, peygamber buna güç yetirebiliyor muydu?” enes karşılık veriyor:

• – “evet. biz aramızda, peygambere 30 erkek gücil (şehveti) verildiğini konuşurduk.” (bu hadis buhari’nin e’s-sahih’inde de yer alıyor. (diyanet’in bir yayınında görmek için bkz. sahih-i buhari muhtasarı tecrid-i sarih tercemesi, hadis no: 192.)