atatürk ün ayarı beyler muhteşem

elimle yazdım komple beyler. kopyala yapıştır değil yani. bi zahmet okuyun, emimin çok beğeneceksiniz. up'larsanız sevinirim panpalar. up'lamayı unutmayın beyler herkes okusun.

9 eylül

şansımız varmış..
birkaç kıta gezdik.
şunu iddiayla söyleyebilirim..
dünyanın hiçbir yerinde izmir'deki kadar güzel batmaz güneş.

yine öyle bi vakit..
bitmeyen enerji, kavuniçi top olmuş, trajik yangının küllerinden yeniden doğan şehrin ufuk çizgisinde, körfeze usul usul iniyor.
rakının dibine vurma saati..
takvimler, 1923'ü gösteriyor.

adres, numara 248, kordon..
naim palas.
ikinci kat.
cumbada oturuyor gazi.
sevmez fazla yemeği.
leblebi var yine önünde..
garson titriyor.
çünkü çocuk, rum.
sesleniyor, şefkatli ses tonuyla..
"vre dimitri" diyor, "gel bakayım."
çocuk, "buyur pasam" diyor, ş'lere dili dönmeyen, kırık dökük türkçesiyle.
"sizin kosti" diyor, işgal sırasında izmir'e gelen yunan kralı konstantin'i kastederek..
-sizin kosti, geldi mi buraya?
-geldi pasam..
-oturdu mu bu masaya?
-oturdu pasam.
-güneş batarken rakı içti mi?
-içmedi pasam.
-e o zaman sormadın mı çocuk, ne halt etmeye almış izmir'i?

işte böyle batar güneş orada.

isim şehir hayvan
yılmaz özdil.

özet: bunun da mı özetini arıyosun be arkadaş !