beyler hikaye var bu yaz yaşanmış koşun

lokantaya gittik yemeğimizi yedik. yemekteyken bana olanları anlattı. bi sevgilisi olduğunu biliyordum (hatta çocuk şu anda rize’de bir kulüpte futbolcu) ve onun kendisini aldattığından falan bahsetti. ayrılmışlar. üzüldüm diyorum ona ama içimden bayram ediyorum resmen. bana çocukla gibiştiklerini söyledi. “yapma ya, o kadar şey yaşadıktan sonra yapılır mı bu” diyorum ama daha da sevindim dıbına koyayım! madem öyle “durmak yok yola devam” diyorum içimden tayyibin sesiyle. ve o yemek sürecinde bütün planı kurdum. üniversiteyi samsun’da okudum. manisalı bir arkadaşım birinci sınıftayken kpss’yi kazanıp hem okul hem iş devam ettirdiği için okulu da uzatmıştı. şimdi antalya’da tatildeydi ve bu tip durumlarda sık sık onun evini kullandığım için anahtarı da bendeydi.