beylr size çok taşaklı bi soru soruyorum gelin

ben şahsen olayı tamamen gözümde canlandırdım ve şöyle düşündüm.. her ikisi de benim evladım, canım ciğerim.. birisi 5 yaşında küçücük bir çocuk diğeri ise 15 yaşında çok genç bir delikanlı.. ikisi de benim birer parçam.. cevabıma gelince...
15 yaşındaki oğlumu bırakırım daha fazla ağırlık yaptığı için.. daha sonra 5 yaşında olanı kurtarır ve güvenli bir yere bıraktıktan sonra hemen gider arkadan kendim de atlarım çünkü bu vicdan azabıyla yaşayamam... 5 yaşındaki çocuk ise henüz çok ufak olduğu için bu olayı daha çabuk atlatacaktır.. ben bayan olduğum için bir anne kafasıyla yazdım bunları.. daha sonra babasıyla büyür bir şekilde unutur, atlatır.. ama 15 yaşındaki travma geçirirdi..
o yüzden 15 yaşındakini ve kendimi atardım o uçurumdan...

edit : allah korusun lan