bu benim gerçek hayat hikayem capsli

öyle böyle 4 yaşıma gelmiştim
bir erkek kardeşim oldu.
hiç unutmuyorum doğdugu günü. uyandığımda
anneanemle

(rahmetli-el fatiha)

evde yalnızdık.
_annem?
dedim.
_kardeş getirmeye gittiler
gibi bişeyler zırvaladı. noluyordu lan.
yoksa annemlerin aylardır şakasını
yaptığı bebek geliyor muydu.
artık babam bana tadelle almaktan
şikayetçi miydi daha bi sürü düşünce ile
evden fırladığımı hatırlıyorum.
tabi arkamdan gelen anneannem ide.
ve yediğim uyarı dayağını da. yaşlı insandı işte.
sonuçta emanettim ona.
öğlen gibi ben sakinleşmiş evde kaderimi
beklerken babam geldi.
gel dedi
annenlere gidiyoruz.
vay be artık annem çoğul omuştu bile.
artık annem değil onlardı! ses çıkarmadım hastaneye kadar.
yolda neler hissettiğimi aynı yaş aralığında kardeşi olanlar bilir.
odanın kapısına kadar uslu uslu gitmiştim.
kapıdan annemi ve kucağındakini gördüm.
babam içeri girdi. annem beni görünce gülümseyerek
gelsene
dedi. yoo bu kadarıda olmazdı.
koşarak geri çıktım. kapıda babamı beklemeye başladım.
dedim ya ayrıntıya yer vereceğim sonra
o gün öyle anneme uğramadan eve döndük. a
rtık ailemiz 4 kişilikti.