hahahah fıkraya bakın lan öldüm be ne amk

müslüman insanı ateist yapar bu fıkra

Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor ve etrafindaki

güzelliklere bakıyormuş. "Evrim ne güzellikler yaratıyor!" diye düşünüp mest oluyormuş. Birden

arkasında kocaman bir ayı belirmiş ve onu kovalamaya başlamış. Adam bütün gücüyle kaçıyormus ama her arkasına bakışta ayının daha yaklasmış olduğunu
...
farkediyormuş. Dakikalarca süren bir kaçışın sonunda

adamın ayağı yerdeki dala takılmış, ayı adamın üzerine atlamış, pençesini kaldirmış. Tam vurmaya hazırlanırken adam ;

"TANRIM" diye bağırmış. Bir anda zaman durmuş,

ayı donmuş, ormandaki nehir bile akmaz olmuş. Bir

anda orman kararmış ve gökyüzünden bir ışık hüzmesi

adamın uzerine parlamiş. Çok derinden gelen ilahi bir

ses adama: "Yıllarca bana inanmadın, yaratılışı kozmik bir kazaya bağladın, sana bu durumda yardım etmemi mi istiyorsun? Seni sevgili bir kulum mu saymalıyım?"

demis.

Adam utanc icinde:

"Biliyorum bunca yıldan sonra dindar biri olmayı istemem haksızlık, ama belki AYIYI dindar yapabilirsiniz". demis.

Ses:

"Peki." diye karsilik vermiş ve ışık kaybolmuş. Nehir tekrar akmaya baslamış. Herşey eski haline dönmüş. Ayı pençesini indirmis, iki pençesini de göğe dogru çevirmiş, ve konuşmaya başlamış:

"ALLAHIM, senin rızan için oruç tuttum, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun verdiğin nimetlere.".:DDd