1. 1.
    +24 -3
    1.

    Şöyle bir öykü var;
    Hamile bir kadının karnında iki bebek konuşuyor, biri imanlı diğeri ise imanlı değil. Biri diğerine soruyor:Sen doğumdan sonraki hayata inanıyor musun?
    imanlı: Tabiki, doğumdan sonra bir hayat olduğunu herkes biliyor..Biz buradayız çünkü ileride ( doğumdan sonra ) olacaklara hazır olmalıyız.
    imanlı olmayan: Bunların hepsi saçmalık! doğumdan sonra hayat felan yok!.. Yani doğumdan sonraki hayatı düşünebiliyor musun? Nasıl bir hayat olabilir ki?!
    imanlı: Herşeyi tam ayrıntıları ile bilmiyorum ama orada ışık, sevinç olacak. Mesela kendi ağzımızla yemek yiyebileceğiz..
    imanlı olmayan: Bu çok komik! Bizim kendi göbek bağımız var, onun sayesinde besleniyoruz ve oradan hiç kimse geri gelmedi! Doğumdan sonra hayat bitiyor!
    imanlı: Hayır! Ben doğumdan sonraki hayatın tam olarak nasıl olduğunu bilmiyorum ama şunu biliyorum ki, doğumdan sonra anneyi göreceğiz ve o bizimle ilgilenecek.

    imanlı olmayan: Anneyi mi? Sen anneye mi inanıyorsun? Nerede o?
    imanlı: O heryerde, o bizim etrafımızda, onun sayesinde biz yaşıyoruz. Onsuz biz hiçiz!
    imanlı olmayan: Tam bir saçmalık! Ben anne falan görmedim, belli ki yok!
    imanlı: Ben buna katılmıyorum! Çünkü etrafta sessizlik olduğunda onun şarkı söylediğini duyabiliriz ve bizi okşadığını hissesedebiliriz. Ben inanıyorum ki bizim gerçek hayatımız doğumdan sonra başlayacak!
    - Ya sen, inanıyor musun?
    ···
   tümünü göster