kurgusal hikayeler

gerçek hayat filmlere benzememiyor pek yada kitaplarda anlatılanlara. öyle kolay değildir hiç bir şey ve hiçbir şey kolay öğrenilmiyor. ben dövüşmenin temelini abimden öğrendim. abim ise 1980lerde kahvehanelerde gece gündüz her birini yüzlerce kez bıkmadan usanmadan izlediği brus li filmlerinden öğrendi. hevesli biri olmalı ki izlediği herşeye heves edip çalışırdı. aklıma geldikçe gülüyorum şimdi. izlediklerini benim üzerim de denerdi. iki elime büyükçe taş koyar ellerimi yana açtırır tek ayak üstünde bekletirdi. deli gibi koştururdu beni. hadi bakalım sen hazırsın artık dediğin de ise yaşıtım olan çocuklarla kapıştırdı ve arkadaşları ile izlerdi. bebeyiz o zamanlar lan dürzü horozmu dövüştürüyorsun diyemezdik. sensei ustam odur diyebilirim. gülüyorum şuan.