en rezil oldugunuz an

@82'in yaptığının çok benzeri amk ama biz bilerek yapıyoduk onu

acayip bi kar yağdıydı ankaraya ve o zaman kenar bi mahallede oturuyoduk amk binin alayı bizdeydi ben de onlar kadar değilim göstermeye çalışıyodum kendimi kızlara falan ama yine de onlardandım anlicanız tam bizim arka sokağın girişinde fena bi buz olmuş ordan gelen kayıyo giden kayıyo biz de adeta pusuya yattık düşene hayvan gibi gülüyoruz bilerek sonra malak gibi birbirimizin güldüğünü görünce gülmeye devam ediyoruz o gazla evlere dağıldık ama ben hala gülüyorum amk eşşek gibmiş gibi lakin ki o gün babam da kayıp düşmüş eve geldiğimde onu anlatıyodu bizimkilere ben yerlere yattım gülmekten babam ilk ve son kez o zaman vurdu bana amk gülerken ağlamayı o gün öğrendim biraz acıklı olsa da anlatırken bile gülüyorum amk

ama 1-2 hafta babamla konuşmadığımızı bilirim lan harçlıksız gezdiğim kış günleri vay amk