bu başlıkda aç kaldığım sürede ruhen ve

-9.saat-
9.saate girerken fiziksel olarak çok da kötü bir durum yok ama bu açlık duygusu, midemin kazınıyor olması tabi çok rahatsız edici. ayrıca besin bulma güdüsü ile yine sürekli düşünmekteyim, nasıl karnımı doyurabilirim, kimden borç alabilirim,şu arkadaşı mı arasam gibisinden beynimde düşünceler cirit atmakta.ama şu anki duruma düşeceğimi 1 sene öncesinden biliyordum,ve bu düşünce ile bir vicdan muhasebesine de kalkıştım "bu hale nasıl düşmüştüm, nerde hata yapmıştım".birde kırgınlık.ama bir yandan da ne olursa olsun tek başına ayakta kalabilmek düşüncesi. kendime zaman geçirecek iş arıyorum,tv izliyorum, kalkıyorum nete giriyorum, sonra yine tv,sonra yine internet sonra da müebbet yemiş mahkumlar gibi odada volta atıyorum. uyumayı düşünüyorum,ama onu da yapamıyorum