0
@84 bulamadım dıbına kodumun başlığını. bulsam sokacam zütlerine de.
neyse amk adamın başlığını bin etmeyelim. pampa hepimiz birer engelli adayıyız. o yüzden hiçbirimiz raad olamayız. bu ülkede 9 milyon engelli var. her 8 kişiden biri amk. sen yine anladığım kadarıyla yürüyebiliyorsun bi şekilde, evinden dışarı çıkabiliyorsun, hatun kesebiliyorsun falan. inşallah şifa bulursun. ama bi de evlerinden çıkamayan, kanepelerinde yıllarca maket gibi yaşayıp ölüp gidenler var. sevmeyi sevişmeyi bırak adam bi parka çıkıp hava alamıyor, sokakta iki metre ilerleyemiyor. sokaklar sokak binalar bina değil ki amk. atlet olmak lazım memlekette sokakta yürüyebilmek için. bizim sitede bi tane engelli es kaza evinden çıksa geri gelmesi mucize amk. ben bile zor giriyom daireye.
haline şükret zütveren edebiyatı yapmak için de söylemedim bunları. bizim bin toplumumuzun ayıbı bu amk. engelliye acıyarak bakmayı öğrettiler bize pampa. onunla tartışılmaz, konuşulmaz, sevişilmez. o engelli çünkü. engelli dediğin evinde oturur diye öğrettiler amk. etrafta görmüyoz ki engellileri. gözümüz alışmamış amk. neyine onun sevmek, sevişmek, çalışmak, para kazanmak, parkta sokakta gezmek, hayata karışmak.. bi engelli görürsen "yazık lan" de geç diye dikte ettiler pampa bize hep. sanane onun sorunlarından diye alıştırdılar dıbını ırzını gibtiklerim. ulan bu sokakları yapan belediyelerin, bu binaları tasarlayan mühendislerin dıbına koyum ben. engellilerin yaşama hakkını yok sayanların yetiştirdiği toplumuz biz pampa. ah ne güzel olurdu lan inci olarak bi sosyal oluşum başlatsak. engellilere yaşam alanlarını geri verin diye ortalığı inletsek. her bina her sokak her park engellilerin yaşayabileceği şekilde tasarlanmalıdır diye kanun çıkarttırsak. ruhsat verdirtmesek olimpik atletler için tasarlanan binalara. belki o zaman engelliler de aramıza karışır, gözümüz alışır, onun da sen ben gibi seven sevebilen allahın kulu olduğunun farkına varırdık.