1. 76.
    0
    oturduk bankın birine ellerimiz birlerşti gene
    sebepsizdi aşk hesapsızdı
    o an aşk demek nur demek demekti benim için
    öpüşmece oynu oynyrdk sanki
    gülümsemeler arasında hedefi bazen yanak bazen dudak olan
    özlem gidermeye çalıştığımz ama bi türlü beceremediğimiz masum ikimizede yetmeyen öpücüklerdi
    her öpüşten sonra onu daha çok özlyrm sanki
    daha çok onsuz gecen günlerin derdine yanıyrdm
    onun utanmaları yüzünden kıpkırmızı olan ve bana bakamyan yzü çok hoşuma gitmişti
    ···
   tümünü göster