kızla konuşurken başınıza gelebilecek

tam konuşma değil, görüşme diyelim.

yeni çıkıyoruz kızla, iki üç buluşma olmuş, elini tutma girişimleri bile daha yeni, yanaktan minik öpücükler bile lüks.

dedim "gel tatlım sinemaya gidelim". amacım daha fazla girişimcilik, karanlık ortam çok elverişli. bir kaç sinema dolaştık, ya yer yok ya pahalı, bazısında filmin ortası.

sonunda tunalıhilmi caddesinde bir sinema bulduk. filmin adı "lake placid". afişte masmavi bir göl resmi var. romantik film lan, yeme de yanında yat. film bitene kadar kesin yiyişiriz diye düşünerek aldım biletleri. en arka sıraya oturduk.

olayın devamında, benim tam kızın omuzuna elimi atacağım sırada ekranda sekiz metrelik bir timsah belirdi. film korku filmi çıktı amk. manyak hayvan film bitene kadar lake placide giren herkesi yedi, ortalık kan revan. kopuk kollar bacaklar havada uçuşuyor. dıbına koduğumun yönetmeni de özel efektlere acayip para harcamış, ses düzeni desen süper, film acayip etkileyici.

özet geçiyorum : yiyişiriz diye gittiğimiz film insanın altına sıçırtan birinci sınıf korku filmi çıktı. kız korkudan bembeyaz oldu, ben kaderime küfrettim amk.