ulan çok yalnızım

düşünüyorum da artık intihar etmek isteyen insanları biraz daha iyi anlıyorum. yani eskiden tamamiyle karşıydım bu duruma. hala destekçisi değilim. ama daha iyi anlıyorum. özellikle böyle durumlardan dolayı intihar etmek isteyenleri. çok büyük bir boşluk içine düşüyorsun. anlamsızlık almış başını gidiyor. ne yapacağını bilemiyorsun. o seçenek geliyor aklına. mantıklı geliyor abi ne diyim şimdi. bir taka yaramadığın sürece ne gibime yaşıyorsun diyorsun.

bomboş lan. bildiğin bomboş. bakıyorum şöyle bir hayatıma. hakikaten uğruna yaşanacak birşey kalmamış ki, anı yaşıyoruz. günü geçiriyoruz. karnımız doyuyo. yorulup uyuyoruz. bu ne dıbına koyim.

böyle bir yaşamı istememek artık bana saçma gelmiyor. aksine gayet mantıklı geliyor. suratıma gülüp arkamdan demediğini bırakmayan adamlarla aynı havayı solumak boğuyor insanı. sen daha ne yaşadın diyenler olacaktır. çoğunuzun yaşamadığı şeyleri çok daha genç yaşta yaşadım diyebilirim. tekrar söylüyorum. elbette vardır daha kötülerini yaşamış insanlar. fakat bu yaşadığım başka. anlamsız. anlamı yok. yok işte dıbına koyim. öylesine nefes alıp veriyorum. istediğim şeyler olmuyor. ne gibime yaşıyorum o zaman. olmuyor işte