1. 726.
    0
    chapter 132: abi tartıyım mı?

    nuraya evdeyim diye cevap atıyorum. dışarı çıkalım diye cevap yolluyor. taam iyi olur diyorum. giriyorum duşa sonra çıkıyorum. yazlığın anahtarına bakıyorum. yazlığa atıp gibecem gene. anahtar yok hiç bir yerde. anamda kitap çeviriyor gene o ara kafası karışmasın diye mami where is the fuckin other homes key diyorum. emlakcıya verdik diğerleri de babanda diyor. bu kevaşe bana gelirken arkadaşını da getir arkadaşımla birlikte gelicek demişti. bende yok arkadaşım falan sende getirme kimseyi işimiz var dediydim. o da anladı mevzuyu, kesin verecek. berk binini arıyorum abinin yerinin anahtarını versene. yok veremem diyor. hiç sormuyorum bile neden veremiyorsun diye. ok ok enter diyip kapatıyorum telefonu. en kötü ihtimal çamlıkta giberim diye çıkıyorum yolda. yolda yürürken baskul mü diyolar kenter mi diyolar her ne gibimse artık onun başında küçük bir çoçuk osman kıvamların da abi tartıyım mı diye soruyor. çoçuğu da cengiz'in nişanına gittiğim zaman görmüştüm üstünde kısa kollu tee, altında şort ellerini ayaklarına geçirmiş tir tir titriyor kantarın başında otururak bekliyor. onu öyle görünce nasıl canım yandı dıbınakoyiyim hala da o günkü hali ne zaman gelse gözümden yaş gelir. tartılırım tabi güzel kardeşim diyorum..
    ···
   tümünü göster