1. 151.
    -1
    _________________________________________

    leyla abla, gün boyu penceresinin önünde oturuyor, köyün kenarındaki şoseden geçen kamyonları, otobüsleri izliyordu. bunlardan biri yavaşlayıp duruvermesin, boynunu uzatıyor, tepeden tırnağa umut, tepeden tırnağa hasret kesilerek onlara bakıyordu. taşıtlardan inen olmadı mı parlayan gözleri kısılmış lamba ışığı gibi küçülüyordu. hemen ardından da kimliksiz acılara, umutsuzluklara bırakıyordu kendini. çok sürmüyor ki yeniden şarkılara sığınıyordu:

    "aşıklar levent olsa, sevdalar kement olsa... "
    ···
   tümünü göster