nam ı kemal reyiz koşun piçler

Padişahın birgün canı sıkılır vezirine küfretmek istediğini söyler.
Vezirde Nam-ı Kemal adında birini tanıdığını ve çok küfürbaz olduğunu anlatır. Padişah Nam-ı Kemal'i çok merak etmiştir.
Vezirine emir vererek Nam-ı Kemal'i çağırır.

Nam-ı Kemal geldikten sonra Padişah :
- Çıkma yemiş ağacına koparma dalını malını
Nam-ı Kemal hemen :
- Düşersen aşağı görürsün ananın dıbını.

Padişah bu küfür karşısında çok sinirlenir ve Nam-ı Kemal'i zindana atar. Aradan bir süre geçtikten sonra Padişahın canı tekrar sıkılır.

Vezirine Nam-ı Kemal'i çağırmasını ve Divanı topladıktan sonra Nam-ı Kemal'in küfür edemeyeceğini söyler.

Nam-ı Kemal gelir.
Padişah :
- Gittim Karadeniz'e tuttum bir alabalık.
Namı-ı Kemal:
- giberdim ananı ama etraf kalabalık.