misafirlige gittigim evin tuvaletinde basima gelen

ultrasüpersonik olay;

tuvalete girdim. tuvaleti elbette tertemiz bırakmak istiyordum. öyle de yaptım. zaten iyi ortalamış, güzel de oturmuştum. sifonu çektim. aha ! bi baktım: klozetin kenarında, önceden kalmış, mini minnacık ve kesinlikle bana ait olmayan bir tak kırıntısı ! tamam benim değil de, bunu nasıl anlatırsın insanlara. hepimizin taku da birbirine benziyo sonuçta. üç kat peçete kopardım. (üzerine sıvı fışkırtarak çıkmamıştı) u şerefsizi ovalamaya başladım. o anda gayet anlamlı ir iş yaptığımı düşünüyordum. içim rahattı. sonra iyice gaza geldim ' benim takum olmasa bile temizlemeliyim zaten' dedim. temizlik güzeldir dedim. hatta felsefesini, sosyal anldıbını bile kurdum içimde ' hayatta, bazen başkalarının takunu temizlemek zorunda kalmıyor muyuz?' iyice hırslandım. bastırarak ovaladım. nihayet küçüldü ve yok oldu. sonra ellerimi güzelce yıkadım.(bu gereksiz, zavallı açıklamayı da yaptım, tüm geyikten de öte daha itici oldu)