lisedeyken yediğim akıl almaz dayak

arabanın arka koltuğuna oturdum, sağımda ve solumda birer kişi vardı ben ise ortada oturuyordum. şöför koltuğunun yanındaki koltuk boştu. daha 300-400 metre yol almıştık ki sürücü koltuğundaki huur çocuğu arkaya dönüp biz sana ne dedik zütveren dedi ve suratıma öyle bir yumruk yapıştırdı ki yüzümde burnumdan akan kanların sıcaklığını hissettim. daha dur huur çocuğu biz sana neler yaşatacaz deyip duruyordu. inanın salak gibi olmuştum. ne cevap verebiliyordum ne de olanları anlayabiliyordum kalbim duracak gibiydi ama bütün bu olanların şebnemle alakalı olduğu bağlantısını ancak o zaman kurabildim.

solumdaki pekekent de dıbına koduğumun çocuğuuu deyip bana bir tokat patlattı.. ağızları leş gibi içki kokuyor, suratlarından pislik akıyordu. sürekli soldaki binten tokatlar yiyiyordum. adam olacaksın adam diyor tokatlar patlatıyordu. tam hatırımda değil ama sanırım yarım saat kadar gittikten sonra garaj-depo karışımı bir yere girdi araba.

beni arabadan indirdiler sağda solda tahta parçaları çiviler falan vardı. sürücü koltuğundaki eleman iner inmez yerdeki odunlardan birini aldı yüzüme patlattı oracıkta yere düştüm. adeta kıvranıyordum. arabayı kullanan ve sonradan adının turan olduğunu öğrendiğim yavşak kendime gelmeme fırsat vermeden ardı arkasına sopalarla yüzüme ve heryerime vuruyordu. yanındaki binlerden biri kardeşi diğeri de o çevreden arkadaşıydı. onlar saçlarımdan tutup başımı yukarı kaldırıyor diğer ikiside ellerine ne geçerse bazen yumrukla bazen de sopalarla yüzüme ve vücuduma vuruyor bir yandan da küfürler sallıyorlardı. yaklaşık 20-25 dakika böyle geçtikten sonra kahkahalar atarak geçip duvarın kenarına oturdular. dövmekten yorulmuşlardı ben kendimden geçmiş inleyerek yerde sürünüyordum. elimden bişey gelmiyordu.. sanırım birkaç kemiğim kırılmıştı. göğsümde, yüzümde sırtımda her yerimde dayanılmaz ağrılar hissediyordum ama bilincim yerindeydi. her yerim kan içindeydi.

o sırada içlerinden birinin elektrik verelim lan bu bine dediğini duydum