lisedeyken yediğim akıl almaz dayak

kıza sürekli ona ne kadar aşık olduğumu hatta evlilik bile düşündüğümü falan söyleyip duruyordum. kız da sürekli hayır demesine rağmen bişey fark etmiştim ki beni reddetmesine rağmen onu unutmama imkan tanımıyor. benimle irtibatı kesmeyip, mesajlaşma ve günlük diyaloglara devam ediyordu.

siz siz olun bir kızın söyledikleri ile fiilleri birbirine ters düştüğünde o insanla irtibatı kesin. size hayır deyip kuyruk sallamaya devam ediyorsa o insan insan değildir. naz yapmayı kastetmiyorum o farklı bişeydir tabi ama bunun yapmaya çalıştığı şey benim ona iyice aşık olmamı sağlayıp her ihtiyacı olduğunda zütünde bitmemi sağlayabilmekti.

günlerden bir gün burçlar konusu üzerine konuşurken doğum gününü öğrendim.. tabi o zaman face falan yoktu amk. neyse doğum gününün benim için iyi bir imkan olduğunu ve ona güzel bir sürpriz ayarlayarak kızın kalbini feth etme düşüncesine kapılmıştım..

o günün akşamı kuyumcuya gidip yamuk duran kalpli kolyelerden birinden satın aldım. o zamanlar çok modaydı amk bunlar herkes bunlarla geziyordu damgali inek gibi..