1. 126.
    +2
    *muavin bavullarımı yerleştirirken cebimden paketimi çıkarttım ve sigaramı yaktım. ilk sigaramı bitirip 2.yi de hemen ardından yaktım. idiotlar gibi içtim sigaralarımı ardı ardına. sonra otobüsteki yerimi aldım ve camdan dışarıya bakıyordum. herkesin bir el sallayanı , bir yakını vardı neredeyse ancak benim kimsem yoktu. hayatımda artık ne derya vardı , ne ailem. bu durum bile beni üzmeye yetip artmıştı. yanlız olmak kötü bişeydi ve buna alışmalıydım artık. ne derya ile tekrar barışabilirdim ne de ailemle eskisi gibi olabilirdim. hayatta artık yanlız olduğumu o otobüs yolculuğunda anladım..
    ···
   tümünü göster