masalları modernize edip inciye uyarlıyoruz

rapunzel ile yedi cüceler:

babası rapunzel'i beşik kertmesiyle evlendirmek istiyor. rapunzel " baba bu ne gibim bi töredir yahu, keşke istanbul'da doğsaydım. ben cumali'yi seviyorum, çoktan onun helali oldum bile. bak alnıma da kanımı sürdüm. allah hepinizin cezasını versin.. ühü!" diyo. babası bu durum üzerine beyninden bir parça kopmuşa dönüyor ve huuryu kız kulesine kapatıyor. bağdat caddesinde gezip haftada iki defa solaryuma girmeyi planlarken istanbul'a sürgüne gelen rapunzel'e kulede geçirdiği üç sene ara sıra bazı bazı genellikle sık sık sıkılıyor ve daral gelmeye başlıyor.

sonra bi bakıyor ki cep telefonu yanındaymış kevaşenin. mallığını üstünden attıktan hemen sonra cumali'ye "aşktom bna brda dral gldi gl kurtar bni. :'( muck" diye mesaj çekiyo. cumali geliyor kuleye beyaz pejoyla "ah sevgili rapunzel, uzat o güneş sarısı saçlarını da çıkayim yayına" diye romantik takılıo pekekent. "sus lan amcık, bekle iki" diye cevap veren rapunzel güneş sarısı saçlkarını sarkıtmaya başlıyor aşağıya.

cumali güneş sarısı saçlarlara tutunuyor, tutunuyor da herif az daha yese ağır vasıta kantarıyla tartılacak. tam 130 kilo. saçları doluyor eline bi abanıyor küt rapu yerde; fena halde pekmez akmış. "haa gibiiiiim, anacıııııım" diyip kaçan cumali, sezercik misali uyuşturucudan daha sonra gözaltına alınıyor.

taze am kokusunu alan pamuk prenses'ten ümitsiz yedi cüceler fıtıfıtıfıtı diye granit kazarak kız kulesine gelip şıkışıkışıkı diye tavşan misali rapunzeli gibiyor, altısı huysuz'u tutup kızın içine sokuyorlar, tatmin oluyorlar falan. olanları yakındaki bir filikadan dürbünle izleyen pamuk prenses uykucu'nun malafatı görünce "uh baba o ne be fotoğraf makinası um ah um ah" diyip kendini suya bırakıyor ve atlantis'e doğru yol alıyor.