1. 51.
    0
    9 yaşındaydım, 4.sınıflarla öğlen tenefüsü maç yapmak için toplanmıştık. adeta pendikspor arsenal maçı heyecanı vardı hepimizin üstünde ve biz malesef pendikspor duk. öncelikle zilin çalması ile kayışı kopmuş bir aygır gibi okulumuzun bahçesine indik. ilk iş olarak kaleleri belirleyecek olan taşları itinayla seçtik. iki taşın arasını öyle milimetrik hesapladım ki adımlarımla gol yollarını engelleyecek kadar dar fakat gol atılacak kadar genişti. daha sonra kaleci arkadaşımıza evden getirdiğim yün eldiveni verdim. böylelikle kames marka plastik topumuz ellerinde bir alev topu gibi dönerken o ısının etkisiyle topu bırakmayacaktı. takımımız hazırdı. ısınma hareketleri yaparken ufak çapta bir dokuz aylık senfonifisi yaratmıştık. daha sonra ilerden dev cüsseli, sert bakışlı, kalınca sesli 4.sınıflar belirdi. hepsi adeta iki metre sayılırdı bizim çelimsiz çocukların yanında. bir yıl o yaşta bir çocuğun gelişimine ne denli farklılıklar oluşturuyor bir bilseniz. kader maçı başlamak üzereydi. santra alanına gelinmişti. yazı tura için paramız olmadığından sokakların karar mercii olan aldım verdim ben seni yendime başvurduk. fakat 4.sınıf takımının kaptanının ayakları iki insan ayağı büyüklüğündeydi. daha aldım kelimesi duyulduğunda bizim takımın kaptanının ayağı üstüne vinç düşmüş gibi bir baskıya mağruz kalmıştı. çılğıklarını bunca yıl sonra bile kulağımda çınlar. karşı takımın kaptanı kaleyi seçti. bize ise top kaldı. orta sahada sarı kames rüzgardan uçtu uçacak şekilde sallanırken bir anda başladı maç tüm heyecanı ve brutalitesi ile. artık kader ağlarını örmeye başlamıştı. bize saatler gibi gelen o 40 dakikalık öğle tenefüsü müthiş bir heyecana sahne oluyordu. fakat santranın hemen ardından havalanan kames top bir anda rüzgarın da etkisi ile çatıya doğru havalandı havalandı.. herkes orda kalmaması için aynı anda dilek tutuyordu resmen. fakat futbol tanrıları dileklerimizi kabul etmemiş olacak ki topumuz, güzel kames imiz, çatının üstünde kalakaldı. o inanılmaz karşılaşma daha başlayamadan son bulmuştu. o gün bugündür futbol tanrılarına kinim asla dinmedi. ve ogünden beri o meşin yuvarlağa asla dokunmadım. ta ki öcüm alınıncaya kadar.
    okuyanı gibiyim
    ···
   tümünü göster