anafor

direniyorum acılarına dünya...

Diye başlayan cümlelerim var artık.
Ama sanmaki zorla.
Direniyorsam var tabiki bir sebebim.
Gözlerimin içinde gizli.
Çok şey var belki içimden geçip söyleyemediğim.
Zaman nasılsa haklı çıkartır beni.

Şimdi dönüp arkama baktığım da
Geçmişimde bu sözleri söylecek bir kişi kalmamış iken
Sen çıktın karşıma ansızın birden bire.

iyi ki varsın ve hayatımdasın.

Burada yazdığım hiçbir cümle sana yetmeyecek eminim.
Hani derler ya yazsam roman olur.
Benim senin adına yazacaklarım da öyle roman olur
Yine de sana yetmez.

Benki acılar yaşadım ajitasyon da yaptım
Kaprisim olmadı biraz ilgi istedim belkide.
Yalnız kaldım yalındım.
Sonrasında ansızın sen çıktın
Sevindim mutlu oldum.
Şimdi tebessümlerimin en yakışıklı zamanlarında
Bilki sadece seni düşünüyorumdur.

Suya yazılmış mektuplar. 4 MAYIS 2011.
Hastane odasında yarım kalan cümlelerle...