1. 32551.
    0
    **
    bir akşam masası, iki kişiyiz, sen ve ben
    Gidiyorsun hiçbir şey söylemeden, birden
    Kadıköy’de bir yağmurlu bahçeden

    Yıllar külleniyor, izi kalıyor aşkın
    Yüreğim kurtulsada yangından, alevden

    Yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım
    Geçmem bir daha Kadıköy’den

    Sen uzaklarda ülkem, ben gurbetde bir göçmen
    Zamanı durdurabilsem, ne ben kalsam ne sen gitsen

    Ey akşam vapuru, sana mı kalır dünya?
    Ben o yağmurlu iskeleye inmem, inmem

    Sen uzaklarda ülkem, ben gurbetde bir göçmen
    Zamanı durdurabilsem, ne ben kalsam ne sen gitsen

    Geçmem bir daha Kadıköy’den..

    • *
    ···
   tümünü göster