beyler yaz ayı başımdan geçen korku dolu

atlar atlamaz bizim evin alt tarafında mısır tarlaları var onların arasında bi patika yol var o yolda evin aşağısına fabrikaların olduğu yere çıkıyo ordan fırladım aşağıya doğru allah ne verdiyse indim fabrikaların oraya elimde bıçakla dedim iyi burda güvendeyim bizim arkadaşa mesaj attım cabuk suraya gel falan diye 10 dakka sonra bu geldi dedim taksi çağırıyom biletimi alcam dedi ciddimisin dedim ciddiyim lan mal sonra ayakkabılarım çamur olmuş amk onlar dikkatimi çekti direk taksi gelince çarşıya indik bilet aldım bu güne bilet yokmuş bidaha yarına varmış dedim hay yolunu gibiyim bu gece ölürüm ben neyse dedim hemen çıkalım çıktık köye eve baktık kapısı falan açık duruyo içeri baktık bi tak yok amk buna dedim yanımda dur akşama kadar durduk akşam olunca dedim neyse sen git yolladım bunu dedim hemen uyuyayımda yarın olsunama gözlerimi kapatamıyorum yani kapatsam kendiliğinden açılıyo acaba biri varmı içerde falan diye neyse uykuya dalmışım sabah namazı gibi kulağıma fısıldanan bir sesle uyandım böyle fısıltılı bi ses eteem dedi tam kulağımın dibinde hayret etmiştim hiç korkmamıştım yani beyler kısa kesiyorum neyse bişe olmadı uyudum sonra ertesi gün indim çarşıya bileti aldım gibtirdim gittim ordan amk bunları yazıcam dahada yazmıcam içerden sesler gelmeye başladı yemin ederim ben dışarı cıkıyorum yine korku bastı hay ananı gibiyim ya ellerim titriyo amk burdada rahat değiliz şuan ankaradayım bu anlattıklarıma inananlara eyvallah inanmayanlar gibtirsin gitsin hadi eyvallah beyler