beyler ikinci kez siktir yedim

sonra eve geldim annem diyoki oğlum noldu sana falan ama kimseyi duymuyorum ben . direk gittim pc nin başına oturdum .onun bulabildiğim bütün fotoğraflarını topladım . telefona attım gittim . aceleyle çıktım evden bir fotoğrafçı bulup bütün fotoğraflarını kağıda bastırdım . eve geldim . yemek yicez evdekiler soruyo neyin var falan hiç iplemiyorum . duysam iplicemde duymuyorum ki onları nerdeyse aklım sadece o 1.5 dk da . hayatımda bir daha yaşayamayacağım 1.5 dk lardan dı belkide . evde daralmaya başladım dedim ben çıkıyorum dışarıya . aldım elime fotoğrafları çıktım sokaklarda salak salak dolaşıyorum kulağımda kulaklık elde onun fotoğrafları dolaşıyorum mal mal nereye gittiğimi bilmeden . bir yağmur başladı o an ama gibimde değil ben hala yürüyorum . çok iyi hatırlıyorum o zamn emre aydın dinliyordum . afilli yanlızlığı dinliyodum . ben başladım ağlamaya yine ama sarılıyorum fotoğraflara öpüyorum öpüyorum . sırılsıklam olmuşum ama umrumda değil . fotoğrafların falan renkleri akmış ben ben hala sarılıyorum . eve geldim o halde bir fırça evdekilerden ama umrumda değil yine gittim yattım yatağıma kuru kalan bir kaç fotoğrafı buldum yine aldım sarıldım öpe ağlaya uyuyaaklmışım . o gece rüyamda o . aynı konuşmayı gördüm yine ama ben bu sefer izleyici olarak görüyorum . konuşmayı sanki ben değilde başkası yapıyor gibi . gülümsemesi falan o kadar nettiki herşey rüyamda .sonra o rüyada ağlamaya başlamıştım . ağlayarak bir uyandım gerçektede gözümde yaş var sadece rüyamda ağlamamışım meğer gerçekte de ağlamışım ben .