yine mi çiçek yine mi güzeliz

anneme, anneler gününde bir demet kurumuş çiçek aldım. mahalleden çözdüm. birlikte sarıp içtik. düşüncesizlik hissiyatının doruk noktasındaydım. olmayan annemi varmış gibi görüyordum. hayalim et kemik bulmuş karşımda oturuyordu. bana öğütler veriyor, o tabak bitecek diyordu. yavaş yavaş çiçeğin etkisi geçiyordu. etki geçtikçe de hayalimdeki annemin silüeti de siliniyordu. silindikçe kaybolan annemi geri getirme isteği ile tekrar ateşledim cıgarayı. derin bir nefes aldım. gelmedi. gözümden gelen bir damla yaş cıgaramın közüne damladı. cısss diye bir ses çıkarttı. sanki binlerce sigara izmariti sertleşmiş derimde söndürülüyordu. tüm bu direnişin içinde gülmeye başladım. gülmelerin ardı arkası kesilmiyordu. dayanamıyordum. artık bitmesi gerek. bitiyor. kendimdeyim. aslında ayılmadan önce daha bir kendimdeydim, en saftım. şimdi yüzüme maskemi takıp insanların arasına karışacağım.

herkesin güzel annesinin anneler günü kutlu olsun. onlara bugünlük iyi davranın.

ve bir anneye sahip olmanın kıymetini bilin.