0
OKUMAYAN MOD'LAR GiBi OLSUN AMK
Önsözü yayınlıyorum,100 entryden sonra 1.bölümde sizlerle olacak
adım john baker,bu da benim hayat hikayem,
bir yağmurlu 23 nisan pazar günü dünyaya gözlerimi açtım, çoğu bebeğin aksine 8 yaşıma kadar hiç hastalık geçirmedim-bu beni özel kılar.- geçirdiğim hastalıklar sadece grip ve nezledir öteye gidememiştir.hep egoist olmuşum, herkes bana bunu anlattı yıllarca.
hikayem aslında çokta şanssız bir insanın hikayesi değildi, babamın parası vardı,iyi bir evlilikleri vardı annemle. birde benden 11 yaş ufak bir kardeşim vardı, sanırım farklı olan hep toplum tarafından dışlanan varlık bendim. bilirsiniz belki, toplum her zaman farklı olanı dışlamaya çalışır ama unuttukları bir şey vardır ki;aslında farklı olan çoktan dışlamıştır toplumu.
gazeteyi açın 1.sayfada ünlülerin nasıl yaşadığı yazar ve 3.sayfada da ünsüzlerin nasıl öldüğü. devletin gizli işleriyle ilgili ya da devleti kötüleyen bir kitap yazın, belki 1 ama şanslıysanız 4-5 gün sonra içeri atılırsınız. neredeyse adı x ile başlayan gazetecileri x operasyonu kapsamında içeri alacaklardı. lisedeyken annemce kardeşimin yüksek seste çizgi film izlemesi daha önemli olduğu için hiçbir derse adam akıllı çalışamazdım. çalışmadığımda kötü not alırdım, kötü not aldığımda babam kızardı,’’sen adam olmazsın.’’ derdi çoğunlukla.i̇yi not aldığım derslerde vardı tabii, iyi aldığımı söylediğim zamansa ‘’benim için mi alıyorsun, kendin için alıyorsun.’’ derdi ailem. beraber büyüdüğüm arkadaşlarım 15 yıl sonra beni arkamdan vurmuşlardı daha 3 aydır tanıdıkları biri için. ‘’hep yanında ben olacağım.’’ diyen kızlarda vardır herkesin hayatında, onlarında süresi ortalama 1-2 yıl kadardır. arkadaşlarda vardır kendini yalnız hissettiğin zaman konuşamayacağın çünkü onlar korkaktırlar kendileri mutludurlar ve başkalarının dertleri onları ilgilendirmez. kızlar vardır, çok iyi arkadaş olursun ancak bir kez sinirliyken onla konuşurken, ondan binlerce kez özür diletirler-şükür ben böyle bir insan asla olmadım.- ve ne kadar yakın olursan ol,o sürtüklerin planı hazırdır, senle kötü oldukları an başka birisiyle takılmaya başlar ama farkında olmadıkları bir şey vardır ki; en az hepsi benim kadar yalnızdır. yalakalar vardır bir de,bana dediklerinde inanmazdım ama gerçekten varmış ve anlamıyormuşsun. belli bir popülariten olduğu an da yanındadır hepsi ama arkanı dönersin hepsi seni terk etmiştir. büyüdüğüm millete de değinmek istiyorum, toplumumuzun maalesef %90’ı tembeldir, küfürbazdır,hazıra konmayı sever, alaycıdır ama alay edilmesi gereken kendisidir ve bunu söylediğinde sindiremez ardından sataşır, dine çok bağlıyım der ancak yalan söyler, hırsızlık yapar, dedikodu yapar, küfür eder, taciz eder.i̇şte ben böyle bir ortamda böyle bir toplumda büyüdüm.bu yüzden hep farklı olmak istedim ve oldum da açıkçası.i̇nsanları sevmiyorum bunun nedeni insanların çoğu gibi dünyaya olması gerektiği gibi bakmak yerine dünyaya olduğu gibi bakmamdır.
hayallerim vardı her insan gibi tabii benimkiler çok daha uçuktu ama imkansızın olmadığını sanıyordum-gençlik işte-.her insan gibi benimde kız arkadaşlarım oldu,ama hiç aşık olmadım ki bence aşık olmak bir diğerine tüm kusurlarını sunmaktır, yarın bir kavga olursa kişi seni nerenden vuracağını çok iyi bilir. sadece 1 kez aşık oldum koca hayatta, bunu da ilerleyen sayfalarda anlatacağım şimdilik bilmeniz gereken şeyler bu kadar sanırım